S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
లోకాభిరామం
ఈ ప్రపంచంలో మనిషిని పోలిన మనిషి ఉండటం మామూలే. మనిషిని పోలిన మనుషులు ఒకే ఊళ్లో ఉండనవసరం లేదు. ప్రపంచంలో ఎక్కడైనా ఉండవచ్చు. నిజంగా మన లాంటి మనిషి ఎదురైతే మనకు కూడా ఆశ్చర్యంగానే ఉంటుంది. కానీ కొంచెం సైన్స్ పద్ధతిలో ఆలోచిస్తే, అన్ని రకాల మనలాంటి మనిషి మరొకరు ఉండడం కుదరదు అని అర్థం అవుతుంది.
ఈ మధ్యన ఒక కథ చదివాను. అది చైనా దేశపు కథ. ఒక చిన్న కుర్రవాడు బుర్ర గొరిగించు కోవడానికి పడిన కష్టం గురించి ఆ కథలో చెప్పాడు. నిజంగా ఆ దేశంలో కూడా వెంట్రుకలు కత్తిరించుకోవడం అనే మాటకన్నా బుర్ర గొరిగించుకోవడం అనే మాటే ఎక్కువగా వాడతారట. అది చదివిన తరువాత నాకు ఈ నాలుగు అక్షరాలు రాయాలి అనిపించింది. పుట్టిన తర్వాత కేశఖండనం లేదా పుట్టెంట్రుకలు అనేది భారీ ఎత్తున జరిగే ఒక తతంగం.
మయా సదృశా కః అన్యహ అస్తి అంటాడట మనిషి. ఈ మాట ఏకంగా భగవద్గీతలో ఉంది. నా వంటి వాడు మరొకడు లేడు పొమ్మంటున్నది. పోలికలు అనే విషయం గురించి మాట్లాడుతూ నేను తరువాతి అంశాలు అని రాసి లోకాభిరామం వ్యాసాన్ని వదిలేశాను. అది అలవాటులో పొరపాటుగా జరిగింది. అయినా ఆ తప్పును దిద్దుకోవలసిన బాధ్యత నా మీదే ఉంది.
మాఊరు పాలమూరు అనే మహబూబ్ నగరానికి దగ్గరగా ఉన్నది. కనుక మా దగ్గర పోరగాండ్లకు అంతా సినిమా చూడడం బాగా అలవాటు. సినిమాకు పోదామా అన్నది ప్రశ్న. అయితే నాతానైతే దుడ్లు లేవు. ఇయాల నీవు వెట్టు. మల్ల వొయినప్పుడు నేను పెడుత, అంటూ సాగేవి.
నిన్ను పోలిన మనిషి ఎదురయితే..!
మనిషిని పోలిన మనిషి ఉండడం మామూలే. ఇక కవలల సంగతి తెలిసిందే. కానీ కొంచెం లోతుగా వెళ్లి చూస్తే కవలల మధ్య కూడా కావలసినన్ని తేడాలు ఉంటాయి. వారిని సులభంగా గుర్తించవచ్చు. ఇక నిన్ను పోలిన మనిషి ఏ రకంగానూ నీలాంటి మనిషి కాదనడం విచిత్రం కానేకాదు.
ఈ ప్రశాంత ఏకాంత సాయంత్రంలో నిదురించు జహాపనా అంటాడు కవి. సాయంత్రం బాగుందట. అంత చక్కటి సాయంత్రంలో ఏకాంతం కూడా దొరికిందట. అయితే మరి అప్పుడు పడుకోవడంలో అర్థం ఏమిటి? నాకు అర్థం కాలేదు. ఏకాంతంలో మన వ్యక్తిత్వం నిస్సందేహంగా బయటపడుతుంది అంటాడు తాత్వికుడు. గాలిబ్ తన కవితలో ఒకచోట, దిక్కుతెలియని ఏదో ఒక చోటి నుంచి కొత్త ఆలోచన వచ్చేస్తుంది. గాలిబ్ కేవలం ఆ భావనలను కాగితం మీద పెడతాడు, అంటాడు.
భాషను గురించి మాట్లాడటం అంటే మాటను గురించి మాట్లాడటమే. మాట ఒక్క రూపంలో ఉండదు. పాట కూడా మాటలతో కూడినదే. కానీ పాట, మాట వేరు అనే పరిస్థితి వచ్చింది. మాట వ్యాసంగా ఉంటుంది. కథగా, కథానికగా, నవలగా, నాటకంగా, మరెన్నో రకాలుగానూ ఉంటుంది. ప్రపంచానికి, పత్రికల వారికీ ఇవన్నీ కావాలి. కానీ బతుకు గురించి వివరించి చెప్పే సైన్స్ మాత్రం ఎవరికీ పట్టకుండా పోతున్నది.
అవి నేను బనారస్‌లో చదువుతున్న రోజులు అంటాడు హీరో తండ్రి. అప్పట్లో అతను ఏదో పిచ్చి పని చేసి ఉంటాడు. దాని ఆధారంగానే మొత్తం సినిమా నడుస్తుంది. ఆ సంగతి చివరిలో కానీ చెప్పడు ఆ పెద్ద మనిషి. లేదంటే మనిషి ముఖం మీద సుడులు తిరుగుతున్నట్టు చూపించి కథలోని గతంలోకి వెళ్లిపోతాడు. దీన్ని ఫ్లాష్ బ్యాక్ అంటారు.
మిగతా జంతువులు కేవలం ఆకలి తీర్చుకోవటానికి మాత్రమే తింటాయి. మనిషి సంగతి అలా కాదు. వేట, సేకరణ పద్ధతిలో తిండి సంపాదించుకున్నంత కాలం మిగతా జంతువులలాగే రోజంతా అదే పని. వంట తెలిసిన తర్వాత, దాచుకోవడం కూడా తెలిసింది. తీరిక మొదలయింది. మనిషి తీరు మారింది.
సారు రాలేదు అంటే పంతులుగారు అనబడే టీచర్‌గారు రాలేదు అని అర్థం. బడిలోని ఒక పంతులుగారిని గురించి చెప్పాలంటే ఆయన పేరుతో బాటు సారు అన్న శబ్దాన్ని కూడా కలిపి చెప్పుకోవడం మాకు చిన్నప్పటి నుంచి అలవాటు. కానీ మా ఇంట్లో మాత్రం శర్మసారు అని ఒక పేరు మళ్లీమళ్లీ వినవస్తూ ఉండేది. ఈ శర్మగారి పూర్తి పేరు సుబ్రహ్మణ్య శర్మగారు. ఆయన ఆయుర్వేద వైద్యులు. నాన్నకు చాలా దగ్గరి మిత్రులు.