ఆ రోజు సాయంత్రం ఆరు దాటుతుండగా ఇంట్లోకొచ్చిన గౌతమి, హాల్లో కూర్చుని తండ్రితో మాట్లాడుతున్న అనిల్‌ని చూసి క్షణం కంగారు పడిపోయింది.
‘అదిగో అమ్మాయొచ్చేసింది అనిల్. నువ్వు గమనించావో లేదో గానీ ఇప్పుడు గౌతమి ఎంతో ఉత్సాహంగా ఉంటోంది. నాకూ మనశ్శాంతిగా ఉంది. ఇదంతా నీ చలవే’ అన్నాడు శంకరయ్య కూతురికేసి ప్రేమగా చూస్తూ.
తేరుకున్న గౌతమి-

ఆలయం కేసి వచ్చినప్పుడల్లా కూడా శంకరయ్యని ఓ హంతకుడిగా చూస్తూ గుసగుసలాడుకునేవారు. ఇదంతా గౌతమికి బాధ కలిగించడమే కాదు. తండ్రి ఆరోగ్యం దెబ్బ తినడంతో ఆయనేమై పోతాడో అన్న భయం పట్టుకుంది. అయినా నోరెత్తలేని పరిస్థితి! అందుకే పిచ్చిదానిలా ఎక్కడెక్కడో తిరుగుతోంది. ప్రతిరోజూ కాబోయే భర్త అనిల్ దగ్గరికెళ్లడం, ఓ డాక్టర్‌గా అతనికి చేదోడువాదోడుగా ఉండడం అలవాటే కాబట్టి ఇప్పుడూ అలాగే వెళ్తోందనుకున్నాడు తండ్రి.

కాలగమనంలో ఆలయ శిఖరం తప్ప ఇంకేం కనిపించనంతగా చెట్లు పెరిగిపోవడం వల్ల ఆలయ పరిసరాల్లో చీకటిగా ఉంటుంది. అలా అని అక్కడ కరెంట్ సౌకర్యాల్లేవని కాదు. భూలోకంలోని కైలాసం అన్నంత వైభవంగా ఉంటుంది. తగ్గ సెక్యూరిటీ ఉంది. అయినా దొంగతనం జరిగింది.

ఎలా లీకయిందో, ఎవరో హెచ్చరించినా ప్రభుత్వం పట్టించుకోలేదన్న వార్త కూడా వ్యాపించింది. ఇదంతా చంద్రకి తలనొప్పిగా తయారైంది. కొందరు శంకరయ్య క్కూడా దోపిడీతో సంబంధం ఉందని గుసగుస లాడుకుంటున్నారు. దీంతో గౌతమి కూడా కృంగిపోయి కొండ దిగడం కూడా మానేసింది.