‘మన ప్రభుని చేసుకోవడానికి ఓకే అందా’ అన్నాడు.
‘ప్రభు అంటే ఆమె కిష్టమే! కానీ అది ఆమెనడక్కూడదు. వాళ్లింటికెళ్లి శంకరయ్య గారి ద్వారా అడిగించాలి. ఇవాళ మంచి రోజు. మనం వెళ్లి శంకరయ్య గారితో మాట్లాడి శుభవార్తతో తిరిగొద్దాం’ ఉత్సాహంగా అన్నాడు చంద్ర.
‘ఎస్సర్! మంచి ఆలోచన! ఇప్పుడే వెళ్దాం. ఫోన్ చెయ్యండి’ అన్నాడు నాయక్ మరింత ఉత్సాహంగా.

కోటమ్మ మరి కొందరు యువతీ యువకులు తేనె కల్లు లాంటివి పంచారు. తాత్కాలికంగా తమ బాధని మర్చిపోయి ప్రభు, నాయక్ వాళ్లు కూడా వాళ్ల ఉత్సాహంతో పాలుపంచుకున్నారు.
అప్పుడే ఓ చిత్రమైన సంఘటన జరిగిపోయింది. ఎప్పుడు వెళ్లి తయారుచేశారో గానీ, చక్కని అడవి పూలతో అందమై రెండు పూలదండలు తయారుచేసి, ప్రభు గౌతమిల కిచ్చారు చిన్ని, మరి కొంతమంది కనె్నపిల్లలు, ప్రభూ వాళ్లు బిత్తరపోయి చూస్తుంటే-

సి.ఎం. చంద్ర పూర్తిగా మరో మనిషైన మరింత ఉత్సాహంగా ఉండడం గమనించిన నగరానికి సంబంధించిన వారు, ప్రతిపక్షాల వారే కాక కుటుంబ సభ్యులు కూడా విస్తుపోయారు అయినా అందుక్కారణం మాత్రం ఎవరూ రాబట్టలేక పోయారు. కానీ విషయం తెలియకపోయినా ధర్మారావు బృందంలో మాత్రం దడ పెరిగిపోయింది.

‘మైగాడ్! ఆ వచ్చింది విజయ్ నాయక్‌కి సంబంధించిన వాళ్లు కాదు కదా? అతనికి మన ముగ్గురి మీదా అనుమానం ఉంది’ అన్నాడు అనిల్ భయంగా.
‘అతనికెలా తెలుస్తుంది? అతనెక్కడికో దూర ప్రాంతాల కెళ్లాడని విన్నాను’ అన్నాడు కాంతారావు.