‘పిల్లకాకివి నాకు సభ్యత గురించి చెప్తున్నావా? అయినా పేరు చెప్పడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు. నా పేరు శకుని’ అన్నాడతను గంభీరంగా.
‘శకునా?’ నాయక్, ప్రభూ కూడా ఒకేసారి అన్నారు విస్మయంగా.
‘ఎస్. నా పేరు శకుని. ఇక్కడి వాళ్లంతా స్వామి అంటారు. ఇప్పుడు చెప్పండి. మీరెందుకొచ్చారు? ఎలా వచ్చారు?’ అన్నాడు శకుని నిలదీసినట్టు.
కంగారు పడిపోయారు ప్రభు, నాయక్.

జింబోకింక ఏం మాట్లాడాలో అర్థం కాలేదు.
‘్ఛ! నువ్వు మూర్ఖురాలివి. అసలిది నీ తప్పు కాదు. ఆ రోజే వాణ్ని నరికి పారేస్తే ఇవాళ ఈ పరిస్థితి వచ్చేది కాదు’ అన్నాడు పళ్లు నూరుతూ.
‘అదంత తేలిక్కాదులే. అయినా బావా! నాకు తెలియక అడుగుతాను. నేనెవర్ని చేసుకుంటే నీకెందుకు?’
‘ఎందుకా? నువ్వు నా మరదలివి కాబట్టి. నీ మంచి చెడ్డలు చూడాల్సిన బాధ్యత నా మీద కూడా ఉంది కాబట్టి’

‘లూసీ? ఆమె ఎవరు?’ అందామె విస్మయంగా.
ఆమె మొహంలో కంగారు గానీ, మాటలో తడబాటు గానీ లేవు.
‘చెప్తాను. మీకు నేను తెలియదా?’ అన్నాడు అనిల్.

రాష్ట్రంలోని ఇతర పనులన్నీ సవ్యంగా, సక్రమంగా జరిగిపోతున్నాయి. అడవి చుట్టూ అనుమానం వున్న ప్రతిచోటా పోలీసులు పహారా కాస్తూనే వున్నారు. కానీ అమ్మవారి నగల గురించి గానీ, దొంగల గురించి గానీ, ప్రభూ వాళ్ల ఆచూకీ గానీ తెలియలేదు.