సామాజిక స్పృహ’’ ఎఱ్ఱ చొక్కా సోదరుల నోటి చొంగ. ఈ ‘‘ఎత్తుబడి చేత’’ వారి జన్మ హక్కు పత్రము. కనుక దానిని గురించి పాఠమును వారే వల్లెవేయవలెను. ఇతరులనరాదు. ఒకవేళ వేరువారట్లన్నచో వారు అభ్యుదయ నిరోధకులు. ఈ ‘‘అభ్యుదయ నిరోధక’’మన్న మాటయే చిత్రము. ‘‘అఱ చేతిని అడ్డంపెట్టి సూర్యోదయాన్ని ఆపలేరు’’ అనే నినాదాన్ని వీధి గోడలకతికించిన మేధావులే ‘‘అభ్యుదయ నిరోధక’’మన్న మాటను విస్తృతపరచినారు.

కృష్ణా - గోదావరుల సారస్వతవేది అద్దేపల్లి. సముద్రమంటే నదుల పవిత్ర సంగమం. అందుకే ఎక్కడో బందరు తీరంలో జన్మించి కడలితీరం కాకినాడలో తన ఉద్యోగ సాహిత్య ప్రస్థానం సాగించడంతో బాటు, ఆయన అంకితభావం, ప్రాకృతిక ఆరాధనత్వం ఎన్నో కవిత్వోద్యమాలకు ఆలంబనలై నిల్చాయి. కవిత్వంలోని స్ఫూర్తి - దీప్తి ఆత్మద్రవ్యంగా ఆవిష్కరింప చేసుకున్నారు.

ఇప్పటికయితము ఓకర పోకడ కోరగట్టు. ఔననుటకు నెఱవడి యొప్పిదము కాకపోయిననూ కాదనుటకు వీలు కుదరని యాసికమైనది. కారణముకైత కోర్కుల పుంజినెత్తిన గుత్తగంప. కోర్కులు మై చుట్టిన దూలగొండి దురదకంప. మొత్తముమీద ఇది దేహము నాక్రమించుకున్న స్థితిగతుల సంగడి. కవిత్వము మనస్సంబంధి గదా, ఇచట దేహమెట్లు పొసగును? మంచి ప్రశ్నయే. దేహము ధరించిన మనసు దేహమైనపుడు కవిత్వమే మగును? గతి తార్కికముగదా! బొంది గాదిలి యగును.

స్వరం ఖల్విదం బ్రహ్మ (మనకు కనిపించేదీ, కనిపించనిదీ, కదిలేదీ, కదిలించేది, కదలనిదీ -యావత్తూ-పరబ్రహ్మ స్వరూపమే)’’ అంటుంది ఛాందోగ్యోపనిషత్తు మూడవ అధ్యాయం 14వ ఖండంలోని ఒక ‘మహావాక్యం’. అంతటి విరాట్‌స్వరూపానికి బొమ్మ-బొరుసుల్లాగా సగుణాత్మక సారూప్యమూర్తులు శివకేశవులు. ఆ రెండు రూపాల వౌలిక తత్త్వానికి భేదం లేదు. ఇదే చెప్తుంది -
‘‘శివాయ విష్ణురూపాయ శివ రూపాయ విష్ణవే!