ఐతే, ఈ వీలునామాలో సీజర్‌కు కుడిభుజంగా వున్న ఏంటనీ పేరుగానీ, ఆయన ప్రణయాన్ని పంచుకుని, ప్రాణంలో ప్రాణంగా వున్న క్లియోపాత్రా పేరు కానీ లేవు!
ఏంటనీ, క్లియోపాత్రాలు నిరుత్సాహంగా, నిరాశగా ఒకర్నొకరు చూసుకున్నారు. సీజర్ తమను అన్యాయం చేశాడని అనేందుకు ఆ ఉభయుల్లోనూ ఎవరికీ సాహసం లేదు. ‘చూశావా!’ అన్నట్లు ఒకరి భావాల్ని వేరొకరు అర్థం చేసుకున్నారు.

క్లియోపాత్రా కూడా జీవిత శేషాన్ని ప్రశాంతంగా గడపమని సీజర్‌కు చెప్పాలనుకుంది. కాని చెప్పలేకపోయింది. సీజర్ నుంచి ఆమె పరిపూర్ణంగా అర్థం చేసుకున్నది ప్రణయమొక్కటే! సీజర్ దగ్గర ప్రేమోపాసన మినహా, ఆమెకు మరో ఆలోచనే రాదు!

అదేవిధంగా మరో వివాహం చేసుకుంటే తన ప్రతిపక్షీయులు మిత్రులౌతారు. ఇలాంటి దురుద్దేశాలతో జరిగిన ఈ పెళ్ళిళ్లలో నీతి ఏ మాత్రం ఉన్నది? వారు వివాహ వ్యవస్థకు ఎంత విలువనూ, గౌరవాన్నీ ఇస్తున్నరు? చివరకు వారు ఎంతవరకూ సుఖపడుతున్నరు? ఒక్కో రాజకీయ నాయకుడికి నాలుగేసి పెళ్లిళ్ళు. తన భార్య ద్వారా తనకు కలిగే మేలు మరిలేదని తేల్చుకోవటం ఆలస్యం ఆమెకు విడాకులివ్వటం, మరొకతెను వెనువెంటనే పెళ్ళాడటం!

క్షణభంగురమైన రుూ జీవితంలో చేతికందినంతవరకూ సుఖపడదామనేది ఆమె నూతన సిద్ధాంతమూ, జీవితాశయమూ అయినవి.