మన దేశంలో లౌకికవాదం గురించిన చర్చ అంతా అల్పసంఖ్యాక వర్గాలవారి హక్కుల గురించి, వారి వ్యక్తిగత చట్టాలు పరిరక్షణ గురించి, వివిధ మతాలవారు కలిసి జీవించటం గురించి మాత్రమే జ రుగుతోంది. హిందూ ధార్మిక సంస్థలు, దేవాలయాలపై ప్రభుత్వాలు చేస్తున్న పెత్తనం గురించి ఈ చర్చ ఏ మాత్రం దృష్టి పెట్టలేదు. ఇతర మతాలవారి విషయాల్లో ప్రభుత్వ జోక్యం లేదు. హిందూ ఆలయాలు, ధార్మిక సంస్థల నిర్వహణలో ప్రభుత్వ జోక్యం అవసరమా?

‘జై తెలంగాణ’ నుంచి ‘జై భారత్’ నినాదానికి కేసీఆర్ రాజకీయ ప్రస్థానం ఆసక్తికరం. తెలంగాణ రాష్ట్ర సమితి ఆవిర్భావ సమయంలో కొందరు చిన్నచూపు చూశారు, వెకిలి మాటలు మాట్లాడారు. ఇప్పుడు సరిగ్గా అలాగే ఎకసెక్కపు మాటలు! తెరాస ఏర్పడినపుడు రాజకీయ పరిస్థితులు రాష్ట్రంలో ఎలా ఉండేవో, ఇప్పుడు దేశంలో అలాగే ఉన్నాయి.

ఆది శంకరాచార్యులు నెలకొల్పిన శ్రీ కంచి కామకోటి పీఠ పరంపరలో 69వ ఆచార్య పురుషులుగా జగత్ప్రసిద్ధి గాంచారు శ్రీ జయేంద్ర సరస్వతీస్వామివారు. సర్వమానవ సౌభ్రాతృత్వంతో విశ్వమానవ కళ్యాణాన్ని వీక్షించాలని ప్రబోధించారు జగద్గురువులు శ్రీశ్రీశ్రీ జయేంద్ర సరస్వతీ స్వామివారు. మనం ఎక్కడ జీవించినా, ఏ భాష మాట్లాడినా, ఏ దేశంలో వున్నా పరమాత్ముని సంతానమే. ఈ సృష్టికంతకూ కారణభూతుడైన ఈశ్వరుడొక్కడే..

ప్రజాస్వామ్య దేశంలో ఏ ప్రభుత్వమైనా జమాఖర్చులు, లాభనష్టాలు, పెట్టుబడులు, ఉపసంహరణలు వంటివన్నీ బేరీజు వేసుకుంటూ ఏదో ఒక ప్రణాళిక తయారు చేసుకుని ఏడాది కాలానికి ఒక నివేదిక సమర్పించడం ఆనవాయితీ. వీటన్నిటితోపాటు మరో కొత్త పద్ధతి అనుసరించడం నేటి రాజకీయం అలవాటు చేసుకుంది. ఎన్నికల తర్వాత తమ పార్టీ అధికారాన్ని నిలుపుకునే దిశగా బేరీజు వేసుకోవడం, అందుకు తగిన పథకాలు, ప్రణాళికలు రూపుదిద్దుకోవడం జరుగుతోంది.