(వనవాసం చేయాల్సిన పధ్నాలుగు సంవత్సరాలలో ఇప్పుడు పదమూడవ సంవత్సరం గడుస్తున్నది. అందులో ఇది మార్గశిర మాసం.)
కళ్యాణ గుణాలతో ప్రసిద్ధి కెక్కిన శ్రీరామచంద్రమూర్తి, సీతా లక్ష్మణులతో కూడి గోదావరీ నదీ స్నానం చేసి, తన తపోవనం చేరి, అక్కడ నిష్ఠగా ప్రాతఃకాల కృత్యాలను ఆశ్రమానికి బయటే తీర్చి, పర్ణశాలలో సీత, తాను, లక్ష్మణుడు, పూర్వుల - పెద్దల కథలు చెప్పుకుంటూ ముచ్చటించుకుంటుండగా, శ్రీరాముడు చిత్రా నక్షత్రంతో కూడిన చంద్రుడిలాగా ప్రకాశించాడు. కథలు చెప్తున్న విష్ణు సన్నిభుడైన శ్రీరాముడిని, అప్పుడు, రావణాసురుడి చెల్లెలు శూర్పణఖ చూసి ఆశ్రమంలో ప్రవేశించింది.
సింహం రొమ్ము లాంటి విశాలమైన రొమ్ము కలవాడిని, తామర రేకలలాంటి కళ్లు కలవాడిని, ఎడతెగని ఉత్సాహం కలవాడిని, దీర్ఘంగా మోకాళ్లనంటే చేతులు కలవాడిని, అందంగా ప్రకాశించే ముఖం కలవాడిని, సత్పురుషులతో ఉపాసించబడే వాడిని, ఇంద్రుడితో సమానుడిని, ఏనుగు నడక లాంటి నడక కలవాడిని, కీర్తించబడిన కోమలత్వం కలవాడిని, విస్తారంగా జడలు ధరించినవాడిని, ఎంత చూసినా ఇంకా చూడాలన్న ఆశ కలిగించే ప్రియమైన దర్శనం కలవాడిని, శత్రువులను కృశింప చేయగలవాడిని, నల్లకలువల చామన చాయ కలవాడిని, సౌందర్యంలో మన్మథుడిని జయించిన వాడిని, రాజచిహ్నాలు కలవాడిని, మిక్కిలి శక్తి గలవాడిని, సన్నని నడుము కలవాడిని, శ్రీరామచంద్రమూర్తిని చూసి కామదగ్దచిత్త అయ్యి, పాపపు స్వభావం, పెద్ద పొట్టకల ఆ రాక్షసి, భయంకర వృత్త, శ్రీరాముడిని చేరవచ్చింది.
మంచి అందమైన ముఖం కలవాడిని వికారమైన ముఖం కలది; పవిత్ర చరిత్రుడిని పాప స్వభావ; శ్రేష్ఠమైన అందం, అలంకారం కలవాడిని మిక్కిలి కురూపి; వినడానికి ఇంపైన కంఠస్వరం కలవాడిని భయంకర ఖర స్వరం కలది; వెడల్పాటి కళ్లు కలవాడిని గూబకళ్ల మిడిగుడ్లది; తుమ్మెదల్లాగా నలుపు - నునుపైన వెంట్రుకలు కలవాడిని, శ్రీరాముడిని, ఎర్రటి వెంట్రుకలు కల్గినదైన శూర్పణఖ చూసింది. ఋజుభాషిణి, వక్రభాషిణి, వయసు వానిని, తలవెంట్రుకలు నెరసిన ముసలిది, భయంకరాకార ప్రియుడైన వాడి భయంకర వేషం కలది, మన్మథ బాణాలతో దహించబడుతున్న మనస్సుతో మోహావేశంతో ఇలా అంది.
‘నువ్వెవరివి? జడలతో మునీశ్వరుడి వేషం ధరించి, కాముకుడవై, భార్యతోనూ, క్షత్రియ రూపంలో విల్లు బాణాలతోనూ, రాక్షసులు స్వేచ్ఛగా తిరిగే ఈ స్థలానికి ఎందుకు వచ్చావు? ఈ ప్రకారం ఇక్కడ వుండడానికి కారణం ఏమిటి?’ అని అడగగా శ్రీరామచంద్రమూర్తి వంచన లేక యథార్థాన్ని ఇలా చెప్పాడు.
(ఎలాంటి సందర్భంలోనూ నవ్వులాటకైనా అసత్యం చెప్పడం రాముడికి ఇష్టమైన కార్యం కానేకాదు, అందునా, ఆడవారి ఎదుట, తపస్సు చేసే స్థితిలో అసలే అబద్ధం ఆడడు.)
‘దశరథుడనే మహారాజు పెద్ద కొడుకును నేను. నన్ను రాముడని అంటారు. వీడు నా తమ్ముడు లక్ష్మణుడు. నా వెంట వచ్చాడు. ఈ స్ర్తి నా భార్య సీత. తల్లిదండ్రుల ఆజ్ఞ మీరలేక పితృవాక్య పరిపాలన అనే ధర్మాన్ని నిర్వహించే కోరికతో తపోరూప ధర్మాన్ని స్థాపించడానికి మేం వచ్చాం. మా చరిత్ర విన్నావు కదా? నువ్వే జాతిదానివి? నీ పేరేంటి? ఎవ్వరిదానవు? సత్యం చెప్పు. ఇది రాక్షస భూమి ఐనా నీ మనోహరాకారం చూసి రాక్షసివి అవుతావని అనుకోను. ఇక్కడికి నువ్వు రావడానికి కారణం ఏంటి?’ - ఇలా అడిగిన రామచంద్రమూర్తికి నిజం చెప్తా వినమని అంటుంది.
శూర్పణఖ శ్రీరాముడితో, ‘ఓ దేవస్వరూపా! సుందరుడా! నేను శూర్పణఖ అనే స్ర్తిని. కోరిన రూపాన్ని ధరించగలను. ప్రాణికోటులకు భయం కలిగించేదానినై, ఈ అడవుల్లో ఒంటరిగా తిరుగుతుంటాను. విశ్రవసుడి కొడుకు రాక్షస రాజైన రావణాసురుడి పేరు విన్నావా? అతడు మా అన్న. నిదురబోతు కుంభకర్ణుడు, ధర్మాత్ముడై రాక్షస చేష్టలు లేని విభీషణుడు కూడా నా తోడబుట్టినవారే. ఖరదూషణలు కూడా నా తోబుట్టువులే. వాళ్లు యుద్ధంలో మహాశూరులు. వారి వరుసలకు వాళ్లు నా అన్నలని చెప్పానే కాని వారి ఆజ్ఞకు లోబడి వుండేదాన్ని కాను నేను. నా ఇష్టప్రకారం నేను తిరుగుతుంటాను. కాబట్టి నువ్వు నన్ను గ్రహించావా వాళ్లు నీ మీద కోపంగా ఉంటారని భయపడాల్సిన పనిలేదు. చక్కదనంలో నీలాంటి వాడిని నేను చూడలేదు. కాబట్టి కళ్ళారా నిన్ను చూసింది మొదలు దొడ్డ మగవాడా, నువ్వే నాకు తగిన మగడివని నిన్ను కోరుతున్నాను. నువ్వు నన్ను తిరస్కరించావా, మా అన్నలందరినీ నీ మీదకు యుద్ధానికి పిలుచుకొని వచ్చి నిన్ను చంపిస్తాను.’
‘రామా! ననే్నమనుకుంటున్నావు? ఎవతో తోవలో పోయే ఆడది అనుకుంటున్నావా? నేను మహీశుడిని అన్న గర్వం నీకు అవసరం లేదు. నేను ఇంత అని చెప్పలేని ప్రభావ సంపదతో స్తోత్రం చేయబడేదాన్ని. నువ్వు భూమికి ప్రభువైతే, నన్ను ప్రభావ లక్ష్మే కొనియాడుతున్నది. అంతే కాదు, నువ్వు కాలినడకన పోవాల్సిన వాడివే. నేను నా ఇష్టం వచ్చినట్లు సంచారం చేయడానికి సిద్ధి పొందాను. కాబట్టి నా మగడివై, నేను శూర్పణఖ మగడినని గర్వపడు. నాకిది వరకే భార్య ఉందంటావేమో? ఛీ, ఛీ, ఇదేమి సీత? చూడడానికి రోత పుడ్తున్నది. వేలెడు ముక్క, వెన్నంటు డొక్క, విరిచిన బొందె తుంటెలాగా విరుగు కాళ్లు, చేతులు, చింతాకంత కళ్లు, అసలే లేని గోళ్లు, ఇక నా సొగసు నేనే చెప్పకూడదు కాని, నా డొక్క, నా పిక్క, నా ముక్కు, నా చెక్కు, నా గోళ్లు, నా కాళ్లు, నా కళ్లు, నా చన్నులు, నా చేతులు ఎలా ఉన్నాయో చూడు. సీత వికార రూప. దీన్ని వదిలిపెట్టు. దూరంగా పొమ్మను. నీలాంటి వాడికి తగిన పెళ్లాం కాదు. కానే కాదు. నేనే ముద్దు పెళ్లామని అను.’
‘నన్ను సరిగ్గా చూడు. నేను నీకు తగిన భార్యను కానా? అవునను. కాబట్టి నన్ను నీ భార్యగా చేసుకో. దీనే్నం చేద్దామంటావా? దీన్ని చూస్తే నాకే భయమేస్తున్నది. నువ్వెందుకు భయపడటంలేదు? దానికి భయపడే నువ్వు దానికి అణిగి ఉంటున్నావు కాబోలు, దుర్మార్గురాలు కాబట్టి సవతి అనే కోపంతో నన్ను హింసిస్తుంది. నాకు వశపడ్డావని నిన్ను చంపుతుంది. కాబట్టే అది నీచురాలు.. అదీ కాకుండా మనుష్య స్ర్తి. నాకు భోజ్యమైంది. కాబట్టి దీన్ని నీ తమ్ముడితో సహా ఇప్పుడే గుటుక్కున మింగుతా. ఆ తరువాత నీకు ఇంక భయం లేదు.. ఈ జంజాటం వుండదు కాబట్టి, నా ముద్దు మగడా! కొండల్లో, అడవుల్లో స్వేచ్ఛగా ఆడుకొందామా?’ -సశేషం

పుస్తకం దొరుకు స్థలం: శ్రీ కోదండరామ సేవక ధర్మసమాజం, అంగలకుదురు, తెనాలి మండలం,
గుంటూరు జిల్లా 7036558799 08644-230690