‘షెడ్డులోపల పరిస్థితి చూస్తే లోపలెవరో ఆడ మనిషి ముఖంమీద పైట చెంగు కప్పుకుని గచ్చుమీద వళ్లు తెలియని నిద్రపోతోంది. రేకుల పైకప్పుకోసం ఉపయోగించిన ఇనుప పైపులతోబాటు ప్రత్యేకంగా యేర్పాటుచేసిన మరికొన్ని పైపులకూ గోడల చుట్టూ యేర్పాటుచేసిన పెద్ద పెద్ద చిలక్కొయ్యలకు యాదగిరి గుడిలో వేళ్లాడగట్టిన కొబ్బరికాయల మాదిరిగా తెల్లగుడ్డలు వేళ్లాడ గట్టిన వందలకొద్దీ మట్టిముంతలు కన్పించాయి..

‘ఎంత గాఢ నమ్మకం మీ అందరికీ నేను జీవితంలో చాలా కష్టపడ్డానని. ఆనంద్ రోజుకు పదిసార్లయినా అంటాడు- మా అమ్మ కష్టపడిందని! శ్రీ్ధర్ చనిపోయాడని తెలిసినప్పుడు మొదటిసారిగా షాకింగ్‌గానే అనిపించింది. కాని నేను వెంటనే తేరుకున్నాను. నన్ను నేను కష్టపెట్టుకోగూడదనీ, ఒకరు సానుభూతి చూపేటట్లుగా వుండగూడదనీ అనుకున్నాను.

‘పుట్టింటికి వెళ్లి డబ్బు తీసుకురమ్మనమనీ, లేదంటే వదిలేస్తాననీ శారదని అప్పుడప్పుడూ బెదిరించేవాడు. అభిమానవతి అయిన శారద పుట్టింటికి ససేమిరా వెళ్లనని మొండికేసింది. అలా అయితే విడాకుల పత్రం మీద సంతకం చేయమని వేధిస్తున్నాడనీ, తనకి చనిపోవడంకంటే మరో మార్గం లేదనీ చివరిసారిగా కలిసినపుడు శారద మా ఆవిడతో చెప్పింది..’- ఈ మాటలు శారద పొరుగింటి ఆసామీ నోటినుంచీ జారుతాయి.

‘విజయపురి రాజావారికి సంక్రమించిన సంపత్తి అంతా ఇంతా కాదు.. జమీందార్లకుండే సహజ వ్యసనాలతోపాటు పులివేటలు, తెల్లదొరలకు విందులు, విదేశీ యాత్రలు, గుర్రపు పందేలు అంటే విజయపురి రాజావారికి అపరిమితమైన మోజు. అవసరాలకుగాను ఓ మామిడితోటను అమ్మకానికి పెట్టారు. ఈ అమ్మకం విషయంలో ఎస్టేట్ సూపర్‌వైజర్ శివరావుగారు రామచంద్రయ్య అనే కొనుగోలుదారును తీసుకువచ్చి పరిచయం చేశాడు’.